Cuma, Şubat 13, 2009
Sene 1920 lerin başı. Siz yoksunuz, ben varım o zamanlar. Henüz yeni yetme zamanlarım. Mahallenin en güzel kızıyım. Napolyon bana görücü gönderdi. Bizimkiler de "Biz sünnetsiz gavura kız vermeyiz. " dediler, vermediler beni.
Sonra Napolyon bir daha geldi. " Kestiririm mühim mi? " dedi. Bizimkiler de " Olur. " dedi. Bir sünnet düğünü yapıldı ki akıllara zarar. Nikah kıyılacak amma muhtar emmi " Bir şehadet et de duyalım. " dedi, o da yanlış yamalak şehadet edince babam beni vermekten vazgeçti. Ben de sinirlendim, adam da yakışıklı tabe gece kaçtık beraberce.
Meğer benim babam fbi da çalışıyomuş. Benim peşimden geldi, hem beni memlekete geri getirdi hem de fransız ihtilalini başlattı. Ama kimse bilmiyor bunları. Siz de söylemeyin....
